வெறுமையுடன்

கன்னியுனைக்
காணாதயென்
கண்களெலாம்
கண்ணீர்த் திவலைகளில் 

மூழ்கியே
முட்டுகின்றன
மூச்சிழுக்க
முயன்றும்

முடியாமல்
முடிவைத்தேடியே
முற்றாமலே
முதிரத்துடித்து

உதிரம் வற்றி
உறையாமலே
உரிமையற்ற
உரையாடலை

நெஞ்சில்
நிறுத்தி
இறக்கவும்
இயலாது

இறுக்கி்ய
உருக்கினை
பற்றிப்பிடித்த
சிமிட்டிக்காரைக்

குழம்பதன்
வலுவான
பிணைப்பிலே
விடுபட

முடியாத
கருங்கல்
சல்லிகள்
மணற்துகள்

போலவே
நாளும்
பொழுதும்
நகருகின்றன

வெறுமையுடன்

#நீலா