எவரும் தீண்டவே யில்லை என்றெண்ணி
சீமைக் கருவேல மொன்றைச் சீண்டியதால்
கூரிய முட்கள்க் கிழித்துக் கீறிக்கொண்டேன்
எனக்கு நானே என்சொல்ல சீண்டியயென்
கரங்களுக்குச் சிறந்த பரிசாய்ச் செங்குருதியு
மதன் வேதனையுமாய்ச் சுமந்தே திரிகின்றேன்
தனிமைக் காட்டினிலே தவித்தே கிடக்கின்றேன்
வேண்டா மினியொரு சீண்டலும் தீண்டலும்
வேதனைக் கீறல்களும் வெதும்பித் திரிதலும்
வதங்கிய வாடல்களும் போதுமடா சாமியே!
#நீலா
No comments:
Post a Comment